ميرحامد حسين ميري برهانالدين رباني رئيس شوراي عالي صلح افغانستان و رهبر حزب جمعيت اسلامي در يك توطئه از پيش طراحي شده به وسيله دشمنان صلح و ثبات و عوامل بيگانه به شهادت رسيد. پروفسور برهانالدين رباني بيش از نيم قرن عمر گرانمايه خود را در مبارزه و جهاد عليه عوامل بيگانه در افغانستان سپري كرد و سرانجام به دست شقيترين افراد روزگار خود به شهادت رسيد. گرچه به عامل ترور شهيد رباني از سوي «شوراي كويته» پاكستان مأموريت داده شده بود تا رباني را در توطئهاي ناجوانمردانه از تلاش در مسير دستيابي به صلح بردارد، اما آمران جنايت از اين امر غافل بودند كه خون رباني سبب ميشود بسياري از دستان پشت پرده رو شود و دشمنان ملت مسلمان افغانستان و مخالفان صلح و ثبات اين كشور، بيش از پيش نزد افكار عمومي جهان رسوا شوند. شهيد رباني علاوه بر اينكه قيام عليه نظامهاي استبدادي سلطنت، جمهوري قلابي داودخاني، ماركسيستهاي دست نشانده مسكو و از همه مهمتر، ارتش تا بن دندان مسلح شوروي سابق را در كارنامه درخشان مبارزاتي و جهادي خود دارد، در دهههاي اخير مقابل عوامل دست پرورده بيگانه در قالب تحريك طالبان، با تمامي توان ايستادگي كرد و يك لحظه از مبارزه و جهاد عليه آنان غفلت نورزيد. رباني پس از آنكه جهاد مردم سلحشور افغانستان عليه اشغالگران شوروي سابق به پيروزي رسيد در سال 1371 به عنوان اولين رئيس جمهوري موقت افغانستان برگزيده شد. پيروزي ملت مسلمان افغانستان كه به مذاق دشمنان اين ملت چندان خوش نيامده بود، سبب شد از آغاز حكومت موقت رباني، عليه آن اقدام به جوسازي و تحركات غيرهنجاري شود كه سرانجام به موشكباران كابل، جنگهاي داخلي و نبردهاي حزبي ـ گروهي منتهي شد. دهه 70 خورشيدي را در واقع ميتوان به جرأت دهه جنگ، ويراني و آوارگي مردم مسلمان و مظلوم افغانستان ناميد. در اوايل اين دهه و همزمان با حكومت موقت شهيد رباني بود كه گروه بينام و نشان طالبان در نتيجه تباني پنهاني قدرتهاي جهاني و عوامل منطقهاي آنان قد علم كرد. ماموريت اين گروه از همان آغاز، مخالفت با دست آوردهاي جهاد مردم افغانستان و خدمت در راه تحقق اهداف بيگانگان در اين كشور بود. ترديدي نيست كه فلسفه وجودي طالبان در وهله اول، تأمين امنيت مسير عبور خط لوله گاز آسياي ميانه به پاكستان بود كه چند شركت آمريكايي و اروپايي پيمانكاري آن را به عهده داشتند. سپس با توطئه دشمنان افغانستان، اين گروه عليه دولت وقت شهيد رباني اعلام جنگ كرد. بينظير بوتو، رهبر فقيد حزب مردم پاكستان در يك افشاگري، اعلام كرد كه گروه طالبان به سركردگي ملاعمر، با تباني آمريكا و انگليس و حمايت مالي عربستان به عنوان فرزندي نامشروع در دامن دولت پاكستان قرار داده شده است. شايد خانم بوتو ميدانست كه خود نيز سرانجام قرباني توطئه ناميمون قدرتهاي خارجي و عامل آنان يعني طالبان، فقط به جرم مبارزه براي آزادي و دموكراسي خواهد شد و به همين سبب از اين تباني شوم رمزگشايي كرد. پس از آنكه شهيد رباني و فرمانده نظامياش شهيد احمدشاه مسعود در نتيجه تكميل شدن زنجير توطئه غرب ناگزير به ترك كابل در اوايل مهرماه سال 1375 شمسي شدند و گروه متحجر طالبان قدرت را در كابل قبضه كرد، بلافاصله عوامل منطقهاي قدرتهاي خارجي، امارت طالبان را به رسميت شناختند. در آن مقطع، پاكستان، عربستان و امارات براي شناسايي طالبان، گوي سبقت را از يكديگر ربودند. حتي «مادلين آلبرايت» وزير امور خارجه وقت آمريكا براي شناسايي حكومت طالبان شروطي تعيين كرد، اما اين شروط تحقق نيافت و طالبان از پذيرفتن درخواست آمريكا براي تحويل اسامه بن لادن سركرده القاعده، سرباز زد. بسياري عقيده دارند كه روابط آمريكا و گروه طالبان از اين مقطع به بعد مسيري چالشي را سپري كرده، اما هرگز قطع نشده است. شهيد رباني صبح روز حادثه در تهران حضور داشت و در كنفرانس بينالمللي بيداري اسلامي شركت جسته و تاكيد كرده بود كه مركز بيداري در جهان اسلام، مراكز تعاليم ديني است و انقلاب اسلامي ايران را رهبري مذهبي به پيروزي رساند. عوامل بيگانه هر روز مرتكب جنايت جديدي در افغانستان ميشوند و مصيبتهاي بيشماري را براي مردم مجاهدپرور اين كشور رقم ميزنند، اما هرگز نميتوانند سلطه خود را در افغانستان تثبيت كنند، چرا كه بيگانه ستيزي، بخشي مهم از فرهنگ ملت مسلمان اين كشور است و جهانيان به خوبي از آن آگاهند.
نظرات